ﺁﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺍﻡ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﻣﻦ ﻏﻠﺖ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ...ﻫﻤﺎﻥ
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥِ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ.. ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ
ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﻣﻦ ، ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺰ ،
ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻭ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ!!! ﻫﻤﺎﻥ
ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ!! ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ!! ﻫﻤﺎﻥ
ﯾﮏ ﺗﺎﺭﯾﺦ!! ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻧﻘﺶ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯿﮑﺮﺩ!! ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ
ﻫﺎ ، ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺷﮑﻬﺎ ،ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺮﺱ ﻭ
ﺩﻟﻬﺮﻩ !!! ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﻫﻤﺎﻥ
ﺩﺭ ﺳﻮﮒ ﭘﺪﺭ ﻧﺸﺴﺘﻦ!! ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﻭﺩ ﻫﺎ
ﺑﺮ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﺮﺁﻥ ﯾﮏ
ﺳﯿﺐ!!! ﻫﻤﺎﻥ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺑﻬﺎ ﻭ
ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻡ..
ﻫﻤﯿﻦ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻣﻦ ﺩﺭ
ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ،
ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﺖ !!! ﺁﺭﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﯾﮏ ﮐﺲ ﻫﻤﻪ
ﮐﺲ ﺑﻮﺩ... ﺩﮔﺮ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﻢ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ، ﯾﮑﯽ
ﻧﺒﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﮐﺲ ﺑﻮﺩ... ﺯﻟﺰﻟﻪ
ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ... ﺗﭙﺶ ﻫﺎﯼ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ
ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺗﺎﭖ ﺗﺎﭖ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.. ﻭ ﺁﻥ
ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﻮﺩ ! ﺁﺭﯼ ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ
ﮐﺲ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻫﺎ
ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯﻫﺎ ﻭ ﮐﻤﺎﻫﺎ!! ﻣﻦ ، ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ
ﮐﺲ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﺭﺍ ﯾﮏ
ﮐﺲ ﺑﻨﮕﺮﻡ..
- ارسال شده در : پنج شنبه 22 اسفند 1392 ساعت: 21:36
+ تعداد بازديد : 332 - دسته بندی ها : حرف های دل , ,
می پسندم 0 نمی پسندم 0
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
آمار مطالب
کل مطالب : 161
آمار کاربران
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
- 1392/12/28/deltar
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .